-
Live Soundtrack 36 | Koreografije u eksperimentalnom filmu | CZKD, 6.4.2018.
Teatar Mimart & O.S.D, Pavle Popov, Geneza Kineza, Monarm, Braće Grim
Prvi put u okviru događaja imamo čast da ugostimo dvoje mladih igrača / performera iz jedne od najstarijih alternativnih teatarskih trupa na našim prostorima, Teatra Mimart - Radeta Obradovića i Katarinu Bućić. Oni će otvoriti događaj sa improvizovanom koreografijom na temu muzike koju su za potrebe LS performansa komponovali članovi Kino pleme ansambla, a koja će poslužiti kao savršen uvod u filmsku tematiku večeri.
U nastavku večeri, predstavljamo vam četiri elektronska projekta koji će izvoditi muziku za ciklus "Koreografije u eksperimentalnom filmu". Klasični ples će biti zamenjen pokretom i apstraktnim gestovima ; tradicionalne baletske tačke će se odvijati u oblacima i u višestrukim ekspozicijama, tela plesača če biti tranformisana u kolažima animiranih formi i iliuzionističkim video pejzažima. Osećajni svet će biti iskomuniciran pomoću asocijativnih slika i halucinantnih epizoda koje tvore mikro koreografije na obodima logike, svesti i senzornog doživljaja. -
-
Teatar Mimart - Rade Obradović i Katarina Bućić
zvuk : Old Soviet Dogs
facebook
Teatar Mimart je jedan od prvih alternativnih teatara u EX-YU osnovan 1984. godine u Beogradu. Nela Antonović, osnivač, direktor i reditelj Teatra MIMART, kao magistar tehničkih nauka istražuje sa saradnicima transmedijalnim postupkom nove kodove kroz otvoren proces. Fokus našeg rada je na fenomenima društva, jer savremenost određuju fenomeni: geo-politički, socijalni, ekonomski, tehnološki, ekološki medijski, komunikacijski i kulturološki. U eri sveopšte težnje ka vizualizaciji i spektaklu kao modelu društvenog i kulturnog života, MIMART teatar u diskreciji traga za smislom savremene umetnosti i mogućnostima performansa kao sredstva komunikacije i promena. Neverbalni teatar prevazilazi sve barijere: jezičke, geografske, političke, etičke, etničke, sociološke...
Rade Ra-ra Obradović je poslednje dve godine član Mimarta, performer, igrač i diplomirani pedagog koji istražuje svoje telo i relaciju između sebe i drugih tela, sebe i prostora. Komunikacija i energija koja se emituje služi za stvaranje, dekonstrukciju i ponovno uvođenje u svesnost u trenutku izvođenja, kako između performera tako i između performera i publike. Trudi se da stvori nove pokrete i organski, apstraktno iskaže, iskritikuje, prenese i uključi sve u svoju rezonantnost.
Katarina Bućić je rođena 1995. godine u Beogradu. Završila je osnovnu i srednju baletsku školu "Lujo Davičo", smer klasičan balet. Diplomirala je na Institutu za umetničku igru, smer savremena igra. Trenutno je na master studijama i radi kao asistent na Institutu za umetničku igru. Sarađivala je sa mnogobrojnim koreografima i pedagozima iz inostranstva. Voli da peva, igra hip hop, čita i gleda naučnu fantastiku -
-
Pavle Popov"Ono što je posebno zanimljivo kod Pavlove muzike je osećajnost koja izbija iz svake njegove note, posvećenost i zaljubljenost u detalje, on slika dok svira, a te slike nas prate danima štagod da radimo. Pavle je panker među minimalistima, Jeff Buckley u društvu neo-klasičara, roker koji sanja otvorenih očiju i narator koji zajedno sa vama traži kako će priča da se završi." Ivan Lončarević, Pop Depresija
Svira muziku za film : Shirley Clarke – A Moment in Love (USA, 1956. 11’) -
-
Geneza Kineza
"...On pristupa dvosmislenom , tajanstvenom govoru izvanredno poetičnom. U čitavom njegovom opusu otkriva se takodje čitav aluzivni sistem erotične vrste. Ovaj erotizam ostaje latentan, jedva dodirnut, sugerisan. Nikad nije grubo ili čak vulgarno saopšten. U njegovim različitim poduhvatima, ne zamišljamo ga, kao opsednutu ličnost, medjutim, performans je za njega elemenat lirskih izliva, sredstvo kojim se dospeva u srećan zanos, način da se razbiju norme realnosti, da se razruše kategorije i poremete klasifikacije..."
Svira muziku za film : Peter Weiss – Studie II : Hallucionationer (SWE, 1952, 10’) (REMIX) -
-
Monarm
Izbegavajući suvoparni algoritam muzičkog rešenja potpisnik projekta Monarm, Vukašin Miličić, pokušava sačuvati bit improvizacije a opet u granicama minimal eksperimentalnog tehna kako bi sačuvao prostor za buduće učesnike istog projekta, najčešće gitarskog karaktera. pokušava dovesti noviji zapadni talas elektronike na analognim i softverskim rešenjima svoje muzike poput Kiasmos-a, Jon Hopkins-a i Dark Side-a. Pored Monarm projekta tu je i solo rad u žanru filmske muzike sa kojom se očekuje neko buduće predstavlljanje.
Svira muziku za filmove :
Sara Kathryn Arledge – Introspection (USA, 1946, 7’)
Ernesto Baca – Luna (MEX, 2017, 9’) -
-
Braće Grim
Браће Грим (Braće Grim) je projekat dvojice muzičara iz Italije I Finske koji su se sreli u Beogradu u kom trenutno žive I rade - Matteo Trevisan (sheeba exp, CONGEDO, Deep Lead Coloured Cloud) i Joonas Parviainen (DF5K, noosa).
Matteo Trevisan je pod pseudonimom Sheeba Exp. objavio Walden Session EP (2014 ga je izdala etiketa iz Bolonje Spettro Records), konceptualni album koji istražuje odnos bitka I prirode, inspirisan eksperimentalnom poezijom Andree Zanzotto. and freely inspired by the experimental poetry of Andrea Zanzotto. Sheeba Exp je kontemplativna muzika koju prožimaju eteričnim tonovi i introspektivna raspoloženj, a njegovo prvo LP izdanje, Exit Tragedy, očekuje se u toku ove godine. Matteo je takođe aktivan u elektronskom,spoken word I free jazz projektu CONGEDO, I jedan je od organizatora italijanskog festivala elektronske i eksperimentalne muzike Bologna Elettrica. soundcloud
Joonas Parviainen je pevač I gitarista cloud metal benda DF5K iz grada Oulu u severnoj Finskoj. Bend je deo klupskog kolektiva Boys Do Cry koji se sastoji od mnogobrojnih talentovanih muzičara sa finske elektronske scene. Joonas ima I solo ambijentalni projekat "noosa" u kome stvara fragilniju muziku koja polako evoluira. Organizovao je nekoliko malih muzičkih festivala u Helsinkiju, a takođe je I DJ koja iza sebe ima nastupe u Malti, Litvaniji, Danskoj…) soundcloud
Sviraju muziku za film : Ed Emshwiller – Scape-Mates (USA, 1972, 10’ / isečak)
Foto galerija : -
-
-
-
Filmski program :
Shirley Clarke – A Moment in Love (USA, 1956. 11’)
A couple in love interacts across a multitude of environments. -
Sara Kathryn Arledge – Introspection (USA, 1946, 7’)
Disembodied parts of dancers are seen moving freely in black space... form a moving and rhythmic three dimensional design and semi-abstract shapes. – Lewis Jacobs, Avant Garde Production in America.Experiment in the Film, Gray Walls Press, London, 1949 Our dance audience seems particularly pleased with the opportunity to enjoy such a rare film. – Margaret Cooper, Art Gallery of Ontario, Canada, 1977. Purpose: to demonstrate a (then) new dance medium totally different from the stage.
-
Ed Emshwiller – Scape-Mates (USA, 1972, 10’)
In one of his first experiments in video, Emshwiller creates an electronic landscape of both abstract and figurative elements, where colorized dancers are chroma-keyed into a mutable, computer-animated environment. Working with the "Scan-i-mate," an early analog video synthesizer, Emshwiller choreographs an architectural, illusory video space, in which frames proliferate within frames, disembodied heads and hands move within a collage of animated forms, and the dancers and their environment are subjected to constant transformations through image processing. With its witty interplay of the "real" and the "unreal" in an electronically rendered videospace, and the skillful manipulation and articulation of a sculptural illusion of three-dimensionality, Scape-mates introduced a new vocabulary of video image-making. -
Peter Weiss – Studie II : Hallucionationer (SWE, 1952, 10’) (REMIX)
“Studie II (Hallucinationer)” (Study II (Hallucinations)) (1952), comprises twelve staged scenes that were modelled after a set of drawings. Accompanied by metallic sounds, various body parts, limbs and objects form surrealistic collages against the background of a black space. Peter Weiss intended to create associative images that can not be deciphered completely. Beyond any logical interpretation, he wanted to show pure inner feelings. In a conversation with Harun Farocki from 1980, Peter Weiss admitted in retrospect that the images had very well developed a strong psychological effect. Referring to the situation of his exile, he stated that “this had to do with the traumatic as well as dreamlike experience of rupture and alienation.” -
Ernesto Baca – Luna (MEX, 2017, 9’)
-
