-
Live Soundtrack 11 | Teksturalni film | G12 Hub, 4.12.2015.
Pann+onn & Kezz, Ponton, Rage Blanche & Old Soviet Dogs Orchestra
-
Prvo izdanje u drugoj godini održaće se u novom prostoru, Galeriji G12 HUB, poznatoj po intermedijskim i audiovizuelnim događajima, a muzičari sa naše elektronske-elektroakustične i ambijentalne scene će raditi muziku za četiri filma koji su objedinjeni u tematsku celinu Teksturalni film. Očekuje vas neponovljivo hipnotički doživljaj sa strukturalnim i svetlosnim eksperimentima, eksplozivnim bojama, pulsirajućim ritmovima i hemijski modifikovanom filmskom emulzijom.
-
-
pann+onn & Kezz
Ostvarivši se u autorskim projektima, Kezz i pann+оnn su se upoznali sarađujući na performansima u okviru multimedijalnog projekta „Vernae“, autora Ethana Folka iz Sijetla. Bez određenog koncepta, inspirišući jedno drugo, upuštaju se u magičan svet improvizacije stvarajući jedinstvenu atmosferu preplitanjem tamnih pann+onnskih bitova i stilizovanih glasova nadahnutih tradicionalnom muzikom Balkana kojima Kezz uživo gradi loop-ove. Spremite se za spoj, a ne kontrast – prirodnog i elektronskog, izvornog i modernog, planinskog i panonskog, rubata i ritma.pann+onn je muzičar iz Pančeva koji je inspirisan eksperimentalnim i industrijalnim tehno zvukom. Izdao je EP Grohot za Belgijski label Ante Rasa a njegov zvuk dočarava slike zatvorenih fabrika i fabričkog zagađenja, napetosti i gradskog truleža.
Muzika Tamare Ristić, čije je umetničko ime Kezz, kreće se kroz niz modernih žanrova, a ono što je karakteristično je pevanje, koje je u nekim segmentima stilizovano i inspirisano našom izvornom muzikom.
https://ante-rasa.bandcamp.com/album/ante03-pann-onn-grohothttps://kezztamara.wordpress.com/
Sviraju muziku za film : Standish Lawder - Corridor (USA, 1970, 22′) -
-
Ponton
Ponton zvukom piše pripovetke od 2008. godine. Ovaj duo Marka Jevtića i Igora Štanglickog je mešavina elektro-akustičnog ambientalnog zvuka i buke, eksperimenta i improvizacije uz učestalo korišćenje terenskih snimaka (field recordings). Numere sa izdanja su pažljivo odabrani snimci sa nastupa (koncerata), često u društvu gostujućih muzičara. Teme se utapaju u snoliku, maglovitu i ćudljivu atmosferu kao soundtrack privatnog filma koji se odvija iza zatvorenih očiju ili stanju kontemplacije.
Sviraju film: Marc Hurtado- Royaume (FR, 1991, 21′) -
-
Rage Blanche
Rage Blanche je atmosferični elektronski projekat Petra Vakića iz Rume. Muzika se kreće od ambijentalnog ka dab tehnu, obojena gitarskim lo-fi-em i harmonijama koje nastaju na razne načine
https://soundcloud.com/rageblanche
Svira muziku za film: Werner Nekes – Hynningen (DE, 1975, 20′) -
-
Old Soviet Dogs
Old Soviet Dogs Orchestra je redovan bend koji nastupa na događaju koji organizuje filmska laboratorija Kino Pleme a muzika koju izvode varira od ambijentalne elektroakustike, buke i “slobodnog“ folka do intenzivnih kolektivnih improvizacija.
Sviraju muziku za film: Bill Morrisson – Light is Calling (USA, 2004, 8′) -
-
Foto album :
-
-
-
-
-
Filmski program :
-
-
Standish Lawder – Corridor (USA, 1970, 22′)
Spoj vizuelne polifonije i filmske tenzije kroz pulsirajuće duple i negativne ekspozicije, horizontalne i rektilinearne oblike i voženja kamere ka nagoj figuri koja stoji na kraju dugog hodnika, snimljene kao u stanju vrtoglavice i pomračenja svesti. -
-
Marc Hurtado- Royaume (FR, 1991, 21′)
Film “Royaume” Marca Hurtada iz kultnog francuskog ambijentalnog-field recording benda Etant Donnes je sniman na 8mm traci, u kome slika ima magijsku, alhemijsku snagu mešavina boja i sila prirode, gde svemir postaje tečan i dešavaju se metamorfoze a kamera postaje meso i krv slike… -
-
Werner Nekes – Hynningen (DE, 1975, 20′)
“Hynningen je kratki, meditativni film koji istražuje svetlost, teksturu, prostor i sećanja kroz pejzaž. Filmovi Wernera Nekesa su oslobođeni naracije i psihologije i organizovani po vremenskim jedinicama i strukturalnim sistemima“ -
-
Bill Morrisson – Light is Calling (USA, 2004, 8′)
“Filmovi Bila Morisona su uglavnom filmovi procesa, hemijski modifikovani arhivski filmovi nastali u mračnoj alhemijskoj sobici. Scena iz filma “Zvona” (1926) je prerađena na optičkom štampaču a radi se o poetskoj meditaciji o prolaznosti života i ljubavi na poplavljenojj filmskoj emulziji. ’ -
-